De samenstelling van het oppervlak van Mercurius is vandaag de dag nog niet gekend. Eén van de doelen van de tuigen BepiColombo (ESA) en Messenger (NASA) is het verzamelen van informatie over de samenstelling van het oppervlak van Mercurius. Dit zou ons veel informatie over de vorming van Mercurius leveren en tegelijkertijd van het zonnestelsel. Het oppervlak van Mercurius is bedekt met kraters, qua uiterlijk lijkt de planeet dus veel op de maan. De meeste bombardementen vonden meer dan 3500 miljoen jaar geleden plaats, vooral in het begin van de vorming van het zonnestelsel (4,6 miljard jaar geleden) en gedurende de periode van de « Late Heavy Bombardment » (3,8 miljard jaar geleden). Volgens het scenario, dat het meest aangenomen wordt door wetenschappers, had de Zon, die zeer massief is en een grote aantrekkingkracht uitoefent meer invloed op Mercurius dan op de andere aardse planeten. Dit komt omdat Mercurius zich het dichtst bij de Zon bevindt. De lichamen hadden een bijzonder hoge snelheid wanneer ze tegen Mercurius stootten. Bovendien had Mercurius bijna geen atmosfeer om ze te doen vertragen.