Venus

Over Venus

Venus Express Missie

Belgische deelname

Contact, Links en Lexicon

Over Venus

ROB - Venus - homepage  Venus  Over VenusBodemoppervlak en reliëf
Bodemoppervlak en reliëf van de planeet Venus
De vele sondes die Venus verkennen lieten ons toe om informatie te verzamelen over de atmosfeer en het oppervlak van Venus.
Het bodemoppervlak bevat verschillende elementen: bergen, vlakten, hoge plateaus, ravijnen, vulkanen, richels en kraterinslagen.
Algemeen wordt Venus bedekt met enorme lavavlaktes en zijn de hoogteverschillen klein, slechts 2 tot 3 km. Er zijn echter twee grote regio's waar we hooggebieden terugvinden.
De eerste wordt "Ishtar Terra" genoemd, naar de Mesopotomische godin van de liefde en oorlog. Het omvat onder meer de hoogste toppen van de planeet: de Maxwell bergen lopen op tot ongeveer 11 kilometer hoogte (Everest staat op 8,848 m).
Voor het berekenen van de hoogte op Venus, hebben wetenschappers de gemiddelde straal van de planeet (ca. 6051,840 kilometer) als referentie genomen. In tegenstelling tot de aarde, is er immers geen oceaan op Venus en dus ook geen "zeespiegel" die kan dienen als baseline.
De tweede "Aphrodite Terra", genoemd naar het Griekse equivalent van de godin Venus, bevindt zich in de evenaarszone. Dit gebied is zo groot als Afrika, en aan de rand pieken twee toppen van respectievelijk 9000 en 4500 meter hoog. Het is ook in dit deel van de planeet dat de diepste canyon ligt. Hij duikt tot 2900 meter onder de gemiddelde oppervlak en zijn muren lopen op tot 6000 meter.
Vulkanen
Er bestaan veel vulkanen of vulkanische functies op Venus, maar geen enkele van hen blijkt nu actief. Dit betekent niet dat alle vulkanische activiteit is beëindigd. Wat wel vaststaat, is dat op de planeet twee periodes van grote vulkanische activiteit hebben plaatsgevonden.
De eerste zou 500 miljoen jaar geleden beëindigd zijn en zou vlaktes van lavastromen hebben nagelaten. De tweede zou 10 miljoen jaar geleden voor het laatst actief geweest zijn.
De vulkanen op de bodem van Venus zijn anders dan deze die we terugvinden op aarde. In het algemeen, hebben wetenschappers vulkanische vormingen gevonden op een lage hoogte op Venus. Men verklaart dit bescheiden reliëf onder meer door het feit dat de lava vloeiend is en over grote gebieden stroomt, waardoor de bouw van steile reliëfs wordt verhinderd. Daarnaast voorkomt de luchtdruk van de planeet dat de lava stijgt. Uitbarstingen zijn niet zo dramatisch als op aarde. Volgende de analyse van het oppervlak door de Sovjet-sondes, zouden deze lava's basalt zijn .
venus_nuages
"Schields"
Het grootste deel van het oppervlak van Venus is bedekt met lavavlakten gekenmerkt door de aan wezigheid van schildvulkanen. In plaats van een steile kegelvorm, hebben schildvulkanen een zeer lage helling, maar een grote diameter.  
Nagemaakt zicht van de vulkaan
Sif Mons sur Vénus
De "corona"
Een andere vulkanische vorm, uniek voor Venus, is de "kroon" (corona), een soort cirkelvormige gracht waarvan de diameter tot honderen kilometers kan oplopen. Dit type vulkaan lijkt gevormd door de ineenstorting van magmakamers onder het gewicht van vulkanische koepels.
venus_nuages
  Aine Corona op Venus
venus_nuages venus_nuages
De "pannenkoekkoepels"
Andere vulkanen zijn verscheurd door spectaculaire rifgebieden (grote gebreken) en bezaaid met kleine kegelvormige parasieten, zoals de "pannenkoekkoepels" (pancakes domes). Deze ronde galetten, van 20 tot 50 km breed, zijn misschien samengesteld uit een magmarijk gas dat niet kan ontploffen door de dichte atmosfeer van Venus, maar dat zich op een stroperige manier verspreidt.  
"Pancakes domes" : afbeelding van de sonde Magellan 
De kraters
Het gebied is ook bedekt met kraters, waarvan de meeste een diameter hebben van ten minste 2 kilometer en van vulkanische oorsprong zijn of het gevolg van het inslagen van een meteoriet. De grote omvang van deze kraters suggereert dat alleen grote meteorieten de grond bereiken en dat de kleinere vernietigd worden door de sfeer vóór het bereiken van het oppervlak.
Aardse kraters verdwijnen na verloop van tijd als gevolg van erosie. Op Venus daarentegen, blijven ze intact. De afwezigheid van het water zou kunnen verklaren dat er geen erosie is. Maar het gaat hier voor alle duidelijkheid opnieuw om een veronderstelling.


Valid XHTML 1.1