De atmosferische druk van Venus is heel anders dan die van onze planeet. Zij bedraagt 90 bar, wat bijna 90 keer hoger is dan die op aarde. Ter vergelijking: wandelen op Venus zou even moeilijk zijn als onder water lopen op een diepte van 900 meter.

De samenstelling van de atmosfeer is 96% kooldioxide (CO2) en 3% stikstof. De aardse atmosfeer bevat 77% stikstof en 22% zuurstof. De hoge dichtheid van de atmosfeer is één van de belangrijkste factoren voor het specifieke klimaat op Venus.

Dergelijke dichtheid is een opmerkelijk kenmerk van de planeet Venus. Sommige wetenschappers hebben een hypothese uitgewerkt dat de samenstelling en atmosfeer van Venus en aarde oorspronkelijk dezelfde waren en dat toen alleen de afstand tot de zon de verschillende temperatuur veroorzaakte. Dit zou verklaren waarom de atmosfeer anders is geëvolueerd, aangezien de temperatuur van de aarde de mogelijkheid bood tot de vorming van oceanen door condensatie van waterdamp. Hierdoor is gaandeweg het koolstofdioxide-gehalte in de aardse atmosfeer gedaald en werd het broekaseffect van Venus voorkomen. De temperatuur op het oppervlak van Venus bedraagt 465°C. Hiermee is de planeet de heetste in het zonnestelsel. Venus bevindt zich op 108 miljoen kilometer van de zon, dus dichterbij dan de aarde (op 42 miljoen kilometer afstand). Tocht volstaat dit niet om het verschil in temperatuur te verklaren. De atmosfeer van Venus is immers zo dicht dat het 80% van het zonlicht verhindert om het oppervlak bereiken. De aanwezigheid van broeikasgassen zoals CO2, swevend water, swavelzuur en koolstofdioxide veroorzaken echter een belangrijk broeikaseffect. Dit broeikaseffect is één van de voornaamste factoren van de hoge temperaturen op Venus.

Deze hitte verklaart ook de afwezigheid van water op het oppervlak van Venus. Als er water is in de atmosfeer, verdampt dit vooraleer het de bodem bereikt.

De wolken De wolken rond Venus vormen een dikke laag van ongeveer 20 km. Deze wolken verdonkeren aanzienlijk het oppervlak van de planeet. Ze bevinden zich op grote hoogte en bestaan uit zwavelzuur. De regenval is dus zeer zuur. Maar door de warmte op het oppervlak, verdampen de zure druppels vooraleer ze de bodem bereiken.

Elke planeet heeft zijn seizoenen. Deze ontstaan door twee factoren:

• De inclinatie van de rotatieas ten opzichte van het baanvlak
• De variabele afstand tot de zon omwille van de orbitale excentriciteit

De helling van de rotatie-as van Venus bedraagt 177,4°. Wanneer de helling van de rotatie-as 0° of de 180° bedraagt, kunnen we deze als ongeldig beschouwen en dat de rotatie in de richting van de aarde (prograde) is of in de tegenovergestelde richting van aardrotatie is (retrograde).

Zeggen dat de helling van de as van Venus 177,4° bedraagt, is hetzelfde als te zeggen dat het 2,6° is (of 180 tot 177,4), maar in tegenstelling, dat de rotatie in de tegenovergestelde richting is dan die van de aarde. Dus we kunnen veronderstellen dat de helling is 2,6° bedraagt en dat de rotatie in wijzerzin is. De helling is zeer klein in vergelijking met de aarde (23,5°). Aangezien de baan van Venus zeer dicht bij de cirkel ligt en de schuine stand van de as erg klein is, zijn de seizoensgebonden klimaatveranderingen heel klein op de Venus.